Posts

Showing posts from April, 2020

दार उघड माई !

Image
#चित्रकाव्यपूर्ती2 दार उघड माई ! आणली आज पपई खास तुझ्या आवडीची उतरवली टोपली डोक्यावरची वाट तुझी पहाते केव्हाची जाण आहे परिस्थितीची तू ही नाही श्रीमंताकडची आज जरूर आहे मदतीची भागव आज वेळ निकडीची तू करता टोपली रिकामी येतील चार पैसे हाती घेऊन जाईन दाणा पाणी पिले आहेत ग माझी उपाशी रोजचीच ही कहाणी कधी पपई तर कधी केळी कधी मिळतो पैका  तर कधी चंची माझी रिकामी दार उघड माई, ओ माई घरी नाही दुसरे कोणी वाट बघतात कच्ची बच्ची  मला जायची आहे घाई दार उघड माई दार उघड नाही ग आता मला सवड जाण ना ग माझी निकड दार उघड माई दार उघड स्मिता बर्वे

छोटीसी आशा !

Image
#स्मितानुभव #चित्रकाव्यपूर्ती3 छोटीसी आशा ! निघालो हाय जत्रंला, त्योचं विरंगुळा जीवाला पोरं बाळं ल्योक सून, संग सारा कुटुंबकबिला ! हातावरचं प्वाट आमचं, फार पैका नाही खिशातं गाडी घोडं नाही जमलं, समदे बसले सायकलरिक्षांत! पिपाणी,ग्वाडशेव,उंचपाळणा सपान व्हतं डोळ्यांत काकणं, मोत्यांची माळ, फुलयेणी आशा व्हती उरांत ! जिवाच्या करारानं जोरानं हाकत व्हतो सायकलरिक्षा लेकराबाळांचे कोड पुरवू, हीच धरली व्हती मनी आशा! इतक्यातच आक्रीत घडलं, आभाळ ढगांनी भरलं इजा कडकडू लागल्या, धरणीला जणू कापरं भरलं ! आभाळान ठाण सोडलं, कोसळू लागल्या मोप धारा पोरासोरानी आकांत मांडला, पायही चालेनात भराभरा! देवी माय कोपली,भ्या वाटू लागले, करू तरी काय हातावरचं प्वाट आमचं, कुठली जत्रा अन कसचं काय ! साधसुधं झोपडं आमचं, पाण्यानं मोडलं असणारं माय रुसली, दैवाने साथ सोडली, दाद तरी कुठं मागणारं ! जोर हाये पायात, ताकद हाये दंडात, हाये परीक्षा भ्या ते कश्याचे, जोवर हाय माझी सायकलरिक्षा !

स्वामिनी

#काव्यपूर्ती 3 #अन बाहेर चांदणे दवात होते भिजले ! सुस्वर कानी आले, नकळत मन ओढावले कान वेध घेऊ लागले, शोधु लागली पाऊले ! आम्रतरु तळी,कोमलकांती आळवत होती  जणू स्वर्गीचे गंधर्व अवतरले अवनीवरती ! जादुई त्या स्वरांनी मोहिनी घातली मजवरी साद हृदयातुन आली,हीच माझी सहचारिणी! समीप गेलो, सखे ग! म्हणुनी साद घातली अवचित रवाने स्वामीनी माझी बावचळली ! कोण कुठला तू, ठावे मज नाही काही असे अचानक सखे म्हणणे शोभत नाही ! सांगितले कुलशील, ओळख करून दिली थोर म्हणतील तेच योग्य, इतकेच ती वदली! दिवसामागून दिवस गेले रात्री मागून रात्री सखी आता येणार नाही, झाली ही खात्री ! आठवाने मी बेचैन काहीच गोड लागेना पौर्णिमेचा चंद्र चांदण्या तरीही भूल पडेना! पहाट समयी तेच सुस्वर आले कानी समोर सस्मित माझी हृदय स्वामीनी ! रुकाराने सखीच्या अश्रू गाली ओघळले अन बाहेर चांदणे दवात होते भिजले ! स्मिता बर्वे बेंगलोर 01/04/2020